เป็นเวลาหลายปีที่ผู้สนับสนุนด้านสิทธิสัตว์ได้ทำสงครามกับกองทัพเรือสหรัฐฯ สำหรับการใช้โลมาในสงครามและการวิจัย ความละเอียดเป็นไปได้หรือไม่?
1. การแบ่งแยกครั้งใหญ่
Michele Bollo ยืนอยู่บนสะพาน Harbour Drive Pedestrian Bridge ใกล้กับฐานทัพเรือสหรัฐฯ ในเมือง Point Loma เมืองซานดิเอโก ขณะมองผ่านกล้องวิดีโอที่ได้รับการฝึกฝนบนเครือข่ายปากกาใต้น้ำ เพนียดในมหาสมุทรขนาด 9 x 9 เมตรนี้เลี้ยงโลมา 70 ตัวและสิงโตทะเล 30 ตัวที่เป็นของโครงการสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในนาวิกโยธินของกองทัพเรือสหรัฐฯ (NMMP) Bollo อยู่ที่นั่นเพื่อบันทึกว่ากองทัพเรือปฏิบัติต่อสัตว์อย่างไร สัตว์ตัวหนึ่ง โลมาปากขวดอายุ 46 ปีชื่อ Makai ซึ่งเคยนำไปใช้เพื่อค้นหาทุ่นระเบิดในอ่าวเปอร์เซียในช่วงสงครามอิรักปี 2546 ป่วยและว่ายน้ำไม่ได้ เพื่อป้องกันไม่ให้มันจมน้ำ สัตวแพทย์ได้วางมันไว้ในอุปกรณ์ลอยน้ำทั้งตัว ไม่กี่เดือนต่อมา Bollo ได้บันทึกปลาโลมาอีกตัวที่อยู่ในชุดเดียวกัน ท่ามกลางแสงแดดที่แผดเผาและลมหนาว ผู้เกษียณอายุชาวแคลิฟอร์เนียวัย 65 ปีรายนี้ได้ถ่ายทำมาไคและโลมาอีกตัวเป็นเวลากว่า 5 เดือนในปี 2559 และ 2560
Bollo ผู้สนับสนุนสัตว์ผู้หลงใหลในสัตว์ยืนยันว่าโลมาทั้งสองตัวป่วยหนักจนสมควรถูกการุณยฆาต เธอยืนยันว่าพวกมันถูกเลี้ยงไว้เพื่อให้ผู้ที่เรียนรู้วิธีดูแลโลมาป่วย “[โลมา] ได้รับอาหารทางสายยาง และพวกมันได้รับของเหลวทางหลอดเลือดดำ และเจาะเลือดของพวกมัน” Bollo กล่าว เธอเสริมว่าโลมาที่ถูกฝึกมาเพื่อใช้งานของมนุษย์นั้นไม่มีคุณภาพชีวิต และทำให้เธอเสียใจที่ต้องเฝ้าดูและถ่ายทำความเจ็บปวดของโลมาวันแล้ววันเล่า
เป้าหมายของ Bollo ในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมาคือการเน้นย้ำชะตากรรมของโลมาต่อสาธารณชน ภายใต้สถานการณ์ปกติ โลมาจะอาศัยอยู่ในพื้นที่ของกองทัพเรือ และประชาชนสามารถชมพวกมันได้ทางเรือหรือเมื่อกองทัพเรือฝึกพวกมันในทะเลเปิดเท่านั้น แต่ในปี 2559 เนื่องจากโครงการก่อสร้าง กองทัพเรือได้ย้ายโลมาไปยังคอกชั่วคราวใกล้กับสะพาน Bollo และเพื่อนร่วมงานของเธอ Russ Rector อดีตครูฝึกโลมาซึ่งผันตัวมาเป็นนักต่อสู้เพื่ออิสรภาพของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเลที่กระตือรือร้นในฟลอริดา มองเห็นโอกาสที่จะเปิดเผยความโชคร้ายของโลมา พวกเขาจัดการประท้วงและโน้มน้าวให้ข่าวช่อง 8 ของซานดิเอโกไปเยี่ยมและรายงาน
มุมมองจากสะพานทำให้ Bollo และ Rector เมื่อเขาดูวิดีโอ ซึ่งเป็นมุมมองหนึ่งของฉากด้านล่าง แต่มีอีกมุมมองหนึ่ง—จากปลายปากกา—ของสิ่งที่กำลังเล่นอยู่ในน้ำ
กองทัพเรือสหรัฐฯ มองว่าโลมาเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของระบบการป้องกันของประเทศ และเจ้าหน้าที่กองทัพเรือปฏิบัติต่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเลเหมือนกับลูกเรือ Mike Rothe ผู้อำนวยการของ NMMP กล่าวว่าโลมาที่ Bollo ถ่ายทำนั้นไม่ใช่หัวข้อวิจัยที่ช่วยเหลืออะไรไม่ได้ แต่เป็นลูกเรือที่ป่วยซึ่งกำลังได้รับการรักษาทางการแพทย์ “ตั้งแต่ยุคแรกๆ เราถือว่าสัตว์ของเราเป็นเพื่อนคู่คิด” Rothe กล่าว พร้อมเสริมว่าหากคู่ของคุณป่วย คุณจะให้การดูแลทางการแพทย์ที่ดีที่สุดแก่พวกเขาด้วยความหวังว่าพวกเขาจะหายดี
Rothe และเพื่อนร่วมงานของเขามองโลมาในฐานะปัจเจกบุคคล—“เราใกล้ชิดกับสัตว์เหล่านี้ เราดูแลและรักพวกมัน”—แต่พวกเขายังมองว่าพวกมันเป็นส่วนสำคัญของสงครามกับทุ่นระเบิดและระบบยุทธศาสตร์ของประเทศ
การใช้โลมาในกองทัพมีมาตั้งแต่ต้นทศวรรษ 1970 เมื่อกองทัพเรือนำโลมาไปใช้งานในช่วงสงครามเวียดนาม ในปี 2014 กองทัพเรือเริ่มสำรวจการใช้หุ่นยนต์ใต้น้ำเพื่อตรวจจับทุ่นระเบิด แต่เทคโนโลยียังคงพัฒนาต่อไป โลมายังคงถูกจับตามองเพราะพวกมันยังคงแข่งขันกับหุ่นยนต์ในการตรวจจับทุ่นระเบิดและลาดตระเวนน่านน้ำที่มีความเสี่ยง
Bollo และ Rector ซึ่งไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับกลุ่มสวัสดิภาพสัตว์โดยเฉพาะ มองว่าการกระทำของกองทัพเรือเป็นการแสวงประโยชน์และผิดศีลธรรม กองทัพเรือมองว่างานของตนมีความสำคัญ มีศีลธรรม และมีความสำคัญยิ่งต่อความปลอดภัยของพลเมืองอเมริกัน ทั้งสองฝ่ายระบุว่าพวกเขาห่วงใยสัตว์แม้ว่าจะแตกต่างกัน
เมื่อ Bollo อธิบายถึงวิถีชีวิตของโลมากองทัพเรือ บางครั้งน้ำเสียงของเธอก็สั่นคลอนจากความเจ็บปวดทางอารมณ์ที่เธอรู้สึกต่อพวกมัน สำหรับเธอแล้ว การถูกจองจำเป็นการสาปแช่งพวกมัน และการช่วยชีวิตพวกมันเมื่อพวกมันป่วยเป็นคติสอนใจเพิ่มเติม และ ทางกายดูถูก. เมื่อ Rothe อธิบายถึงความสำเร็จของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในกองทัพเรือที่ได้รับการฝึกฝนให้ทำ เขาพูดถึงพวกมันด้วยความภาคภูมิใจแทบเป็นพ่อคน Bollo และ Rector ต้องการให้โลมาเป็นอิสระจากสิ่งที่พวกเขาบอกว่าเป็นการทารุณกรรมสัตว์ กองทัพเรือยืนยันว่าโลมามีความสุขและชอบในสิ่งที่พวกมันทำ
ทั้งสองฝ่ายจะสามารถหาจุดร่วมได้หรือไม่ หรือการใช้โลมาของกองทัพเรือจะเปลี่ยนไปตามการเปลี่ยนแปลงทางสังคมครั้งใหญ่เท่านั้น? หรือสิ้นสุดสงคราม?
